İnsanlar tabiat ve yaratılışları gereği birlikte yaşarlar, fakat birlikte yaşayan insanlar mutlaka yönetilmek ihtiyacı duyar. Topluluğun başında, sevk ve idaresi için bir yönetici bulunmak gerekir. Bu kural milletler için de geçerli olup tarih boyunca monarşiden halk idaresine kadar türlü yönetimler görülmüştür.

Atatürk Ataname’de [Aydınlar: 11] diyor ki, aydınlar her yerde, bütün Türkiye’de halkın içine girmeli, halkın arasına karışmalıdır. Milleti yükseltmek için çalışmalıdır. Ocak 1923’te İzmit’te gazetecilere ve diğer bir konuşmamda açıkladığım gibi: Aydınlar ve millete yol göstermek için çalışan ve bunu şiar edinenler, doğrudan doğruya Ankara’ya gelsin ve bu arzuyu kendisinde duysun!

Prof. Dr. Esergül Balcı ile yapılan bir mülakattan özetlenmiştir. Taşrada devlet eğitimden kademe kademe çekilmiş. Bazı bölgelerde okullar kapatılmış. Yoksulluk ve sahipsizlik nedeniyle aileler çocuklarını tarikatlara teslim etmiş. Yarın bu çocukların hangi amaç için nasıl kullanılacağı meçhul.

(Aynı başlıklı makalenin son kısmıdır.)

Neoliberalizm’in bir aldatmaca olduğu birçok yazar tarafından ileri sürülmüş, kanıtlarıyla ortaya konmuştur. Bu yazarlardan biri olan Ha-Joon Chang; Türkçe’ye de çevrilen iki değerli eserinde Neoliberalizm’in tezlerini birer birer ele almış, her birini sağlam gerekçelerle çürütmüştür. Ne var ki gerek bu işaret ettiğim karşı-görüş gerekse Chang’in çalışmaları Türkiye’de iyi bilinmemekte, en azından gündeme yeterince getirilmemektedir. Bu sebepten, konunun üzerinde ne kadar durulsa yeridir. Okuduğunuz