Türk çocukları değerlidir, servetimiz, hazinemizdir. En önemli varlığımızdır. Her biri geleceğin bir gülü, yıldızı, ikbalidir. Çok şey beklediklerimizdir, umudumuzdur. Geleceğimizi yapacak, ülkeyi ışığa boğacak olan, onlardır. Geleceğimizin güvencesi, yaşama sevincimizdir. Bu büyük sorumluluklarını göz önünde tutarak hareket ederler.

Laiklik din ve dünya (devlet) işlerinin birbirinden ayrılmasıdır. Bu önermenin mantığı nedir; neden böyle bir ayrıma gerek görülmüştür? Yanıt için, önermenin şu şekilde ifadesinin daha uygun olacağını düşünüyorum: Kamusal işlerde dinin bilgi, kural ve kurumları yerine çağdaş bilgi, kural ve kurumların uygulanması. Kamusal faaliyetlerin dinsel referanslardan arındırılması, yerine çağdaş referansların konulması.

Atatürk diyor ki: Eğitim ve öğretim milletimizin ihtiyaçları ve çağımızın gerekleri ile uyumlu olmalıdır. Atatürk eğitim ve öğretimde neden böyle bir uyum arıyor? Şimdiden kısaca yanıtlayalım ki, Türkiye’nin gerçekleri bunu gerektiriyor. Zaten millî irade de bu gerçeklere bağlı olarak şekilleniyor. İhtiyaçlar millî iradeye yansır, orada ifadesini bulur. Millî iradeye elbette uymak zorundayız. Sonra ‘uyum” aramak gerçekçiliğin bir dayatısıdır. Bir eylem gerçekçi değilse, hiçbir şey yapılmıyor dem

Düşünce yaşamımızın iki temel ögesi Bilinç ve Bilinç-Dışı’dır. Bilinç-Dışı’nı oluşturan nesneleri duyularımızla algılar, aklımızla düşünürüz. Bilinç-Dışı’nın gerçeği “nesnel gerçek,” bilincin gerçeği ise “göreli gerçek”tir. 

Düşünce yaşamımızın iki temel ögesi Bilinç ve Bilinç-Dışı’dır. Evren bilince yansır. Bilinç evreni bilir. Bilinç-Dışı’nı oluþturan nesneleri duyularımızla algılar, aklımızla düşünürüz. Bilinç-Dışı’nın gerçeği “nesnel gerçek,” bilincin gerçeği ise “göreli gerçek”tir.  Nesnel gerçek Evren’e,  göreli gerçek Bilinc'e aittir.